Finał konkursu World's Fastest Gamer

Za nami dwie, z trzech faz finału konkursu na najszybszego kierowcę na świecie. W siedzibie McLarena w Wielkiej Brytanii 11, listopada otworzyły się drzwi dla dwunastu finalistów z całego świata. Przez kolejne dni, aż do 21 listopada walczą (niektórzy walczyli) o roczny kontrakt jako oficjalny kierowca symulatora zespołu McLaren F1. Zwycięzca, współpracując z inżynierami z McLaren Technology Centre, będzie udostępniać technologie i dane używane w prawdziwym świecie przez kierowców zespołu F1 - Fernando Alonso i Stoffela Vandoorne.

Do konkursu poprzez różne platformy zgłosiło się ponad 30 000 graczy, z tej liczby zostało wybranych 12 zawodników:

• David Hoch (USA)
• Rudy Van Buren (Holandia)
• Yordi Maldonado (Meksyk)
• Henrik Drue (Niemcy)
• Isaac Price (Wielka Brytania),
• Freek Schothorst (Holandia)
• Aurélien Mohammedi-Mallet (Francja)
• Bono Huis (Holandia)
• David Le Garff (Francja)
• Greger Huttu (Finlandia)
• Harry Jacks (Wielka Brytania)
• Ryan Moore (USA)

Niestety, jeden z uczestników zrezygnował na samym początku, więc w eliminacjach realnie mieliśmy 11 osób. Dzieląc na platformy „simracingowe”, wygląda to tak:

• 4 x iRacing
• 3 x Forza Motorsport 6
• 1 x rFactor 2
• 1 x F1 (Codemasters)
• 1x Gear.Club
• 1 x Project Cars

McLaren bardzo postarał się przy organizacji tego konkursu, pod to wydarzenie została stworzona specjalna scena dla graczy - identyczne, futurystyczne stanowiska wyposażone we współpracy Sparco i Logitecha, została przeprowadzona konferencja prasowa, aby opowiedzieć lepiej mediom o tym, jak ważny jest taki konkurs dla świata motoryzacji i e-sportu. Sami zawodnicy mogli się poczuć trochę jak prawdziwi kierowcy F1, rozchwytywani przez dziennikarzy.

Jak wspomniałem wcześniej, finał WFG podzielony jest na trzy fazy, po każdej z nich sędziowie wybierają osoby, które ich zdaniem rokują najbardziej na miano „World's Fastest Gamer”.

Podczas pierwszej fazy zawodnicy musieli wykazać się wiedzą inżynierską, umiejętnością pracy w grupie i dobrą kondycją fizyczną, niezbędną do pracy w zespole McLarena. Wyścigi podczas eliminacji były prowadzone na platformach iRacing i rFactor 2.

W przerwach między testami i wyścigami zawodnicy mogli podejrzeć pracę inżynierów podczas prawdziwego wyścigu F1 Brazil GP, spotkać się z CEO firmy Zakiem Brownem czy słynnym kierowcą wyścigowym Mika Hakkinenem. Zwiedzać przestrzeń ogromnego centrum McLarnea, w tym podziwiać wszystkie wystawione super samochody stworzone przez firmę.

Po 5 dniach sędziowie musieli podjąć decyzję i wyeliminować 5 osób. Pozostała 6-tka zawodników to:

• Freek Schothorst
• Greger Huttu
• Harry Jacks
• Rudy Van Buren
• Isaac Price
• Bono Huis

Przez ostatnie dni zawodnicy, którzy przeszli dalej, mieli okazję usiąść za sterami prawdziwego symulatora F1, a następnie wziąć udział w 24 godzinnym wyścigu Le Mans. Finaliści zostali podzieleni na dwie grupy (po 3 osoby) i konkurowali z pozostałymi dziesięcioma zespołami, które specjalnie na to wydarzenie zaprosił McLaren.

Jazda podczas tego 24 godzinnego maratonu miała wyłonić dwójkę najlepszych, którzy mieli przejść do ostatniej fazy WFG, nieoczekiwanie jednak organizator zdecydował się na dodanie trzeciego zawodnika.

W związku z tym, ostateczna trójka to (sami Holendrzy):

• Freek Schothorst
• Rudy Van Buren
• Bono Huis

Sędziowie zdecydowali, że Bono dołączy do Rudego i Freeka i zostanie poddany jeszcze kolejnym testom tak jak jego koledzy. Następnego dnia po dodatkowych badaniach zawodników i długich dyskusjach okazało się, że do finału finałów trafia jedynie Rudy i Freek.

Z niecierpliwością wypatruję poniedziałkowych zmagań w konkursie, finaliści mają ponownie zasiąść za stery symulatora F1.

Chciałbym jeszcze wspomnieć, że z rozmów, które podsłuchałem na transmisji jednego z wyścigów, wywnioskowałem, że ten konkurs to nie jednorazowa akcja, najprawdopodobniej w przyszłym roku możemy spodziewać się powtórki i kolejnych zawodów World's Fastest Gamer!

Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami o simracingu polecam obserwować Fullthrottle.pl na Twitterze.

Źródło i zdjęcia: mclaren.com.